عید یعنی اینکه یک سال گذشت و تو هنوز که هنوزه نیازد اری عوض بشی!
عید یعنی سال جدیدی اومد و تو همچنان برای نو شدن تلاشی نکردی!
عید یعنی فرصتهای بهاری زندگی رو باید دو دستی بچسبی!
عید یعنی,نو شو!تازه شو!با بهار,دوباره بهارزندگیت رو بساز!
همیشه اونی که خودش رو به اون راه میزنه احمق نیست!
گاهی اونهایی که نمیدونن من خودم رو به اون راه زدم,احمقن!
چون نمیدونن که من گذاشتمشون سر کار!
پ.ن:این روزها چشمم رو روی خیلی چیزها میبندم!ممکنه فکر کنن که من احمقم!درحالی که اینطور نیست!از بزرگواریه زیادمه!
مثل آدمی که تازه شنا یاد گرفته باشه و بندازنش توی 4 متری و دست و پا بزنه تا یکی از راه های شنا رو به کارببره تا نجات پیدا کنه,گیر افتادم!
احساس میکنم معلقم و باید هرطور شده یک راهی ور پیدا کنم.
خدایا کمکم کن!
حس مبهم ندانستن آینده+حس از دست دادن گذشته؛
این روزهایم را نابود کرده!
نمیدانم به آینده فکر کنم یا به گذشته...
روزهای نقدم دارند میروند...
نسیه را چسبیده ام!
این روزها درد دارم...
دوری رنج دلتنگی....
سختمه تویی که عادتم بودی رو نبینم....
سختمه صداتو نشنوم...
میدونم؛ من خودم این درد رو انتخاب کردم...!
هدف یعنی همون راهی که باید با قدرت و دست در دست تو ادامه اش بدم و بهش برسم...
دستمو ول نکن که هدفمو گم میکنم...:(
پ.ن:این روزها باید به فکر یک برنامه درست و حسابی باشم برای همسر..آره..باید به فکر باشم...:(
من سعی خودمو کردم...
تو هنوز که هنوزه بند غرورتی...
من شکستشمش و تو...
هنوز که هنوزه نگهش داشتی دو دستی!
وقتی خسته ام...تو هم خسته ای..
وقتی گریه میکنم...توهم ناراحت میشی...
وقتی عصبانی ام....تو آرومی...
میدونی چیه..تو خیلی منو میفهمی...
روحیه ات رو تحسین میکنم..چون مثل آب زلال و شفافه..
مثل دریا وسیع و بی انتهاست!
دوستت دارم....
بعضی وقتها نمیشناسمت!
فکر میکنم کیلومترها از خودت و افکارت فاصله دارم!
تردید این روزهام,از تلخی حرفات شروع شده....
لطفا شیرین شو!
پ.ن:نمیدونم چرا همسری امروز این حرفها رو زد؟یعنی من افسردم؟یعنی من باید برم پیش روانپزشک؟باورم نمیشه تویی که داری این حرفهارو به من میزنی ای عزیزترین آدم عمرم!
من مثل سنگ ایستادم سر جام!
تکون هم نمیخورم.
هرچقدر میخوای به من توهین کن و حرف بزن!
من از راهم برنمیگردم!
من مقاوم تر از این حرفام که با حرفای بی ارزش ,لِه بشم!
پ.ن:از آدمهای بی ادبی که توی وبم حرفهای بی مورد میذارن,نمیترسم!(اون یکی وبم البته)
یک وقتهایی تصور میکنی که ممکنه دردسر باشه.
بعدش میبینی که خیلی هم دوستش داری.
کلا روی دیده هام حساب بازمیکنم تا تصوراتم!
اینطوری بیشتر لذت میبرم!
خوشبختی مگه چیزی غیر از خنده های دلنشین تو وقتی که
کنار من هستی, هست؟
پ.ن:خدایا!همسرمو برام حفظ کن...آمین...:)